Assalamualaikum ka sadayana anu masih dipasihan kasehatan dugi ka ayeuna. Perkenalkan nami abdi Alfanza Jurnali dina kesempatan ieu abdi bade nyaritakeun alampahan hirup bapa kuring pinuh ku liku-liku anu ngajadikeun kuring sumanget.
Bapa abdi namina Juhairi Pirmansyah, bapa abdi lulusan SMEA. Di dieu abdi hoyong nyaritakeun perjalanan bapa abdi anu pinuh ku liku-liku, bapa abdi ngawitan hijrah saparantos lulus sakola taun 1993, waktos harita pun bapa hijrah ti Palembang ka Bogor, waktos eta pun bapa hijrah kalayan modal anu gagabah. ‘Teu mawa duit, untung paman Bapa kuring rék ka Bogor digawé didinya jeung manéhna indit jeung pamanna. Ari bapa kuring nepi ka Bogor tuluy ngalamar gawe, kamana wae manehna ngalamar pagawean, teu make angkot, leumpang lantaran teu boga duit keur pakean awut awutan.
Nepi ka ahirna bapa kuring ditarima di PT Meiwa Indonesia, sanajan ngalamar ka PT, sok ditolak, tapi bapa kuring teu nyerah.
Dina taun 2017, bapa kuring ngagaduhan kasempetan pikeun nambihan pangalaman anjeunna damel di Jepang pikeun ngalegaan pangaweruh sareng pangalaman. Anjeunna tiasa maju tanpa bimbingan ti kolotna abdi leres-leres idola bapa kuring sabab tina carita-carita perjuangan bapa kuring, anjeunna kerja keras pikeun kulawargana.
Mung sakieu kisah perjalanan singkat perjalanan bapa abdi, Moga moga tiasa menginspirasi sareng penyemangat ka sadayana terutama semua barudak muda supaya terus berusaha, belajar jeung berdoa.
Wassalamualaikum wr wb